Wanda's Wagon (B) Americana MOC Perron Hamme (12-04-2024) reporter & photo credits: Marcel info band: Wanda's Wagon info club: MOC Perron © Rootsville 2024

Vorige week had ik in Het Perron in Hamme al een energiek Celtic punk folk optreden kunnen meepikken. Deze week gooiden de 'Peronners' het over een andere boeg. Vandaag werd een familiedag georganiseerd met allerhande activiteiten en games en werd de dag afgesloten met een optreden op het buitenpodium. We konden enkel hopen dat de regen zou wegblijven, maar dat was natuurlijk af te wachten. Zoals te verwachten moesten we ons tevreden stellen met Aprilse grillen en berenkoude temperaturen, waardoor het optreden naar binnen diende te verhuizen.

Te gast vanavond was het Antwerpse trio Wanda’s Wagon, onder leiding van Wanda Pauwels, bijgestaan door haar echtgenoot Roalt en dochter Bess (niet te vergeten Fons de hond van de familie die ook aanwezig was). Mij totaal onbekend, maar ervaring had mij ondertussen al geleerd dat daar soms pareltjes tussenzaten.

Wanda’s Wagon is een originele familieband, die een brug slaat tussen livemuziek en draadpoppen-theater. Als luisteraar en kijker kom je terecht in een poëtische sfeerwereld met een combinatie van jazz, blues, americana, covers, eigen composities én marionetten. Normaal treden ze aan met hun blauwe kar, boordevol instrumenten, poppen en decor, om in verschillende steden op te treden. Speciaal genoeg leek het me om toch maar eens poolshoogte te gaan nemen. Gezien de weersomstandigheden diende de blauwe kar op stal te blijven, maar er was toch nog voldoende materiaal aanwezig om de nieuwsgierigheid van de luisteraars te prikkelen.

Iets na acht werd gestart met het eerste deel van wat later een zeer intiem en aangenaam huiskamerconcert zou blijken te zijn. ‘At Last’ mocht de spits afbijten gevolgd door ‘Oh Violin’ en ‘Toxic’. Schitterende nummers met gitaar, saxofoon en de wondermooie stem van Wanda. Iedereen trok grote ogen toen de 13-jarige dochter Bess haar eerste zangpartijen ten beste gaf. WTF mannekes. Ik zou zeggen aan alle Cammilles en Pommelienen van deze wereld: “Eat Your Heart Out”. Wat een een talent zeg. Niet alleen een prachtige stem maar ook een muzikale duizendpoot die zowel de saxofoon als de gitaar tot in de puntjes beheerst. Met ‘Take 5’, gekend van Dave Brubeck op de achtergrond, kregen we een eerste voorsmaakje van het poppentheater. Laat ik er wel bij vermelden dat alle poppen “homemade” zijn, dat geldt trouwens ook voor de prachtige gitaar van Roalt, die hij zelf heeft gebouwd en de hele avond een hele warme klank door het Perron stuurde. Iedereen kon de combinatie van muziek en poppenspel blijkbaar bijzonder goed smaken en met reden.

Na ‘Celies Blues’ volgde nog het verhaal van Harry, de landloper die uiteindelijk het geluk wist te vinden, waarop toepasselijk ‘Dreams’ van Fleetwood Mac volgde. Met ‘The Letter’ van The Box Tops konden we alweer genieten van de perfecte stem van Bess. Een liefdesliedje kan er altijd in en dat kregen we met ‘If It Hadn’t Been For Love’. Stilaan kwamen we aan het einde van het eerste deel startend met een nummer dat heel dicht aanleunt bij de Franse chanson en getiteld ‘Ménilmontant’ om met een feestelijk zigeuner deuntje, ‘Yeux Noirs’, af te sluiten. Dit was al van zeer goede kwaliteit en ik keek alvast uit naar het tweede deel.

Na een korte pauze kwam het trio terug in actie en kregen we een schitterende bewerking van ‘Somewhere Over The Rainbow’ geserveerd. Covers zijn best ok en zeker als de artiesten er hun eigen hart en ziel in steken. Wanda’s Wagon deed dat ook op een schitterende wijze, niet klakkeloos nagespeeld hun gekozen covers maar steeds met een fijne bewerking en een eigen twist. Zeer mooi.

Na ‘Back to Back’ en het Franse ‘Si Tu Savais’ kregen we weer wat poppentheater en alweer onder de perfecte muzikale begeleiding van Roalt en Bess. Zo maakten we kennis met ‘Capuchine & The Dreammachine’ en met ‘De Clown’. Bess mocht dan weer haar talenten tentoonspreiden met ‘Nothing Breaks Like Heart’ van Miley Cirus als ik mij niet vergis Prachtig en hier en daar toch meegezongen Met het energieke ‘Give It All Up’ en ‘Run’ alweer twee songs van eigen makelij, werd dit meer dan zeer aangenaam optreden afgesloten De aanwezigen waren het hier niet mee eens en het trio gaf er ons nog eentje mee voor onderweg met ‘Dreams For Tomorrow’. Daverend applaus wanneer het doek over dit optreden was gevallen.

Wat een fijne ontdekking dit. Echte luistermuziek met een pak eigen nummers, knap bewerkte covers en een leuke combinatie met het poppentheater. Drie schitterende muzikanten ook en wat bij blijft zijn alvast de mooie stem van Wanda maar vast en zeker ook het uitpuilend talent van de13-jarige Bess. Hier doe ik mij pet voor af. Zeer leuke avond daar in het Perron !

Marcel